Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Podstawowe typy żerdzi energetycznych dostępnych na rynku
Żerdź energetyczna stanowi kluczowy element infrastruktury elektrycznej. Na polskim rynku dostępnych jest kilka głównych rodzajów konstrukcji. Słupy betonowe są najbardziej popularne w sieciach średniego napięcia do 20 kV.
Konstrukcje stalowe galwanizowane oferują większą wytrzymałość mechaniczną. Te elementy wytrzymują obciążenia wiatrowe do 150 kg/m². Ich żywotność przekracza często 40 lat przy odpowiedniej konserwacji.
Słupy drewniane impregnowane stosuje się głównie w liniach niskiego napięcia. Standardowa wysokość wynosi od 8 do 12 metrów. Koszt takiej konstrukcji jest o 30% niższy niż w przypadku betonu.
Kryteria wyboru wysokości i nośności słupów
Wysokość żerdzi zależy przede wszystkim od napięcia roboczego linii. Dla sieci 0,4 kV minimalna wysokość to 8 metrów. Linie 15 kV wymagają słupów o wysokości minimum 10 metrów.
Nośność określa maksymalne obciążenia mechaniczne konstrukcji. Standardowe klasy nośności to 150, 300, 600 i 1000 daN. Żerdź energetyczna (onninen.pl/produkty/Energetyka-i-systemy-odgromowe/Slupy-i-zerdzie-energetyczne) klasy 600 wystarcza dla typowych linii napowietrznych średniego napięcia.
Warunki atmosferyczne wpływają znacząco na wybór parametrów. W strefach wiatrowych III i IV konieczne są wyższe klasy nośności. Dodatkowe obciążenie śniegiem może wynosić do 75 kg/m długości przewodu.
Wymagania dotyczące fundamentów i montażu
Głębokość posadowienia słupa wynosi zwykle 1/6 jego wysokości plus 0,6 metra. Dla 10-metrowej konstrukcji głębokość fundamentu to minimum 2,3 metra. Szerokość wykopu powinna przekraczać wymiar słupa o 40 centymetrów.
Fundament betonowy klasy C12/15 zapewnia odpowiednią stabilność. Objętość betonu oblicza się na podstawie wymiarów wykopu i typu gruntu. W glebach słabo nośnych konieczne jest zastosowanie wyższej klasy betonu.
Proces montażu wymaga sprawdzenia pionu konstrukcji teodolitem. Odchylenie nie może przekraczać 0,5% wysokości słupa. Czas wiązania betonu to minimum 7 dni przed obciążeniem słupa przewodami.
Specyfikacje techniczne i normy bezpieczeństwa
Polska norma PN-EN 40-2 określa wymagania dla słupów oświetleniowych i energetycznych. Materiały konstrukcyjne muszą posiadać certyfikaty zgodności z dyrektywami UE. Stal konstrukcyjna powinna spełniać normę PN-EN 10025.
Zabezpieczenie antykorozyjne galwaniczne wymaga minimum 85 mikrometrów cynku na powierzchni. Kontrola jakości obejmuje badania adhezji powłoki według normy PN-EN ISO 1461. Żywotność takiego zabezpieczenia wynosi od 25 do 50 lat.
Systemy uziemiające słupów muszą zapewniać rezystancję poniżej 10 omów. W energetyka (onninen.pl/produkty/Energetyka-i-systemy-odgromowe) profesjonalnej stosuje się taśmy stalowe ocynkowane o przekroju minimum 30×4 mm. Długość uziomu poziomego nie może być krótsza niż 5 metrów.
Konserwacja i eksploatacja konstrukcji energetycznych
Przeglądy techniczne słupów przeprowadza się co 6 lat zgodnie z rozporządzeniem MEiŚ. Kontrola obejmuje stan fundamentu, korozję oraz stabilność konstrukcji. Dokumentacja przeglądów musi być przechowywana przez 10 lat.
Naprawa lokalnych uszkodzeń powłoki antykorozyjnej wydłuża żywotność słupa. Preparaty cynkowe w sprayu pozwalają zabezpieczyć powierzchnie do 50 cm². Koszty takiej naprawy są 20-krotnie niższe niż wymiany całego elementu.
Wymiana słupów planowana jest po 30-40 latach eksploatacji w zależności od materiału. Monitoring stanu technicznego obejmuje pomiary grubości ścianek konstrukcji stalowych. Minimalna grubość to 80% wartości nominalnej przy zachowaniu bezpiecznej eksploatacji.
